umiałbyś znaleźć odpowiedzi.<br>Nigdy nie dowiedziałam się dlaczego. Tego jednego brak było w jej wspomnieniach, to jedno, najważniejsze, najbardziej pożądane, wymazane zostało całkowicie z jej pamięci. Pamiętała tylko, że ją uwięziono i że po dwuletnim okresie wypuszczono na wolność, a do tej fragmentarycznej biografii lekarze dodali, że wypuszczono ją z gruźlicą nerek. Musiało być jej gorzej, bo jadła coraz mniej i nie spała prawie zupełnie. Wiązania stawów zaczęły przeświecać poprzez żółtą skórę, blade policzki zapadły; nie zakręcała już włosów na papierowe papiloty. Codziennie robiono jej transfuzję. Pielęgniarka wbijała grubą igłę w przegub kościstej ręki, ciemna krew spływała kropla po kropli w