w oczy już nie raz patrzyłem...<br>Gdy w grudniu 1948 roku w auli Politechniki Warszawskiej partię Michała, PPS, wcielono do utworzonej na bazie PPR-u PZPR - natychmiast chciał się wypisać. Zresztą i tak jego związek z organizacją był prawie żaden. Ale przyszedł kolejny kryzys zdrowotny - tym razem osłabione płuca zaatakowała gruźlica. Wyciągnęli go z tego, ale wiedział, że ani praca fizyczna, ani nauczycielstwo - czego, wzorem matki, chciał się złapać po wojnie - już nie są dla niego. Wtedy przyszedł list od Heli.<br>Mój stary przyjacielu, czemu się nie odzywasz? Nie dostałeś moich poprzednich listów? Od innych znajomych z Zakopanego wiem, że przeżyłeś