noszenia lasek z prostych, grabowych prętów stała się nakazem chwili wśród burzliwej; patriotycznie nastrojonej młodzieży akademickiej...<br><br>XXI<br><br>Pan profesor Lelewel długo przyglądał się palcom swej prawej dłoni, niedbale opartej na krawędzi stołu.<br>Były to palce chude i wydłużone, kościanej barwy, przejrzystej epidermy - - palce jakby z gabloty muzealnej... Palce przywykłe do grzebania w księgach i woluminach, w starych sztychach, w zaśniedziałych pieniążkach, w numizmatycznych zbiorach... Palce o wielkiej wytrawnej czułości dotknięcia, choć na brzuścach pyłem bibliotek przeżarte... Niemniej, sztywne w przegubach, zwierające się krogulczo, hakowato. - Palce, można by rzec, abstrakcyjne, nieprzydatne do codziennego, pospolitego użytku, prześwietlone jakowymś fluidem w obcowaniu z tajemnicami