bezchmurnym niebie. Wysoko krążył jastrząb-myszołów. Stach natknął się na wyzierającą spod kępy norę susła, ujrzał zastawione przed nią sidła, pętlę z drutu przytwierdzoną do kołka wbitego w ziemię. Zapewne Jurek z Mariuszkiem tu działali albo jacyś inni chłopcy dorabiali na suślich futerkach. Przypomniał sobie, jak Jurek opowiadał, że suseł grzebie nie jedno, ale kilka wejść do nory, nieraz trzy lub cztery, chytrze ukryte wśród traw. Trzeba odszukać wszystkie wejścia i przed każdym zastawić sidła. A kołek musi być bardzo mocny, bo susły są silne i długo walczą z pętlą. Stach przyjrzał się sidłom i poszedł dalej.<br>Trawy rozstępowały się z