się, że w prowadzącego konkurs) mówi "nie" sentymentalnym kawałkom o miłości i skowronkach. Lubi rymy niekoniecznie wyszukane, ale za to soczyście puentujące dolę człowieczą. W ucho wpada jej opowieść Marcina Cecko o piasku w majtkach polskich dziewczynek i "dorodnych, choć chłodnych okolicach rodnych". Ale ostatecznie monotonna opowieść nie przypada do gustu spragnionej fajerwerków publice.<br>Jan Kapela, dziewiętnastoletni student UJ, zwycięża w pierwszym konkursie. Marcin Kaczka, jeden z nielicznych slamowych showmanów, wygrywa drugi. Piotr Macierzyński, autor najlepszych wierszy, ale marnego występu, zostaje pupilem publiczności. Zwycięzcy dostają w nagrodę oscypki. Największą gwiazdą krakowskiego slamu jest, jak dotąd, błyskotliwy prowadzący Tomasz Mars, wykonawca piosenki