Typ tekstu: Książka
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
dynamice, dlatego, po zrozumieniu istoty działania układów nieliniowych, szybko zabrali się za ich wyjaśnienie. Oto kilka przykładów.
Pierwszym jest układ Henona-Heilesa (36; 37). W roku 1962 francuski astronom Henon zaczął badać ruch gwiazd wokół centrum galaktyki. Problem był o tyle skomplikowany, że centrum to ma kształt trójwymiarowego dysku i gwiazda poruszająca się w krótkich okresach w płaszczyźnie, w skali 200 milionów lat zaczyna wędrować w przestrzeni trójwymiarowej, co znacznie komplikuje jej ruch.. W 1964 roku Henon i Heiles wypisali równania ruchu i zaczęli rozwiązywać je numerycznie. Okazało się, że rodzaj ruchu zależy od energii badanej gwiazdy. Przy niskich energiach ruch
Pierwszym jest układ Henona-Heilesa (36; 37). W roku 1962 francuski astronom Henon zaczął badać ruch gwiazd wokół centrum galaktyki. Problem był o tyle skomplikowany, że centrum to ma kształt trójwymiarowego dysku i gwiazda poruszająca się w krótkich okresach w płaszczyźnie, w skali 200 milionów lat zaczyna wędrować w przestrzeni trójwymiarowej, co znacznie komplikuje jej ruch.. W 1964 roku Henon i Heiles wypisali równania ruchu i zaczęli rozwiązywać je numerycznie. Okazało się, że rodzaj ruchu zależy od energii badanej gwiazdy. Przy niskich energiach ruch
dynamice, dlatego, po zrozumieniu istoty działania układów nieliniowych, szybko zabrali się za ich wyjaśnienie. Oto kilka przykładów. <br>Pierwszym jest układ <name type="person">Henona-Heilesa</> (36; 37). W roku 1962 francuski astronom <name type="person">Henon</> zaczął badać ruch gwiazd wokół centrum galaktyki. Problem był o tyle skomplikowany, że centrum to ma kształt trójwymiarowego dysku i gwiazda poruszająca się w krótkich okresach w płaszczyźnie, w skali 200 milionów lat zaczyna wędrować w przestrzeni trójwymiarowej, co znacznie komplikuje jej ruch.. W 1964 roku <name type="person">Henon</> i <name type="person">Heiles</> wypisali równania ruchu i zaczęli rozwiązywać je numerycznie. Okazało się, że rodzaj ruchu zależy od energii badanej gwiazdy. Przy niskich energiach ruch
