ukryta była w zasłoniętej lektyce, która kołysała się na wielbłądzie jak okręt na falach morskich.<br>Salomon oczekiwał królowej w sali tronowej, przyodziany w purpurę i złoto. Na widok egzotycznej niewiasty zerwał się z tronu i pobiegł na jej powitanie. Gorącym spojrzeniem ogarniał jej smukłą kibić, rysującą się pod cienkim jedwabiem haftowanej sukni, podziwiał smagłą twarz o rysach delikatnych, zagłębiał się w oczy duże, czarne i płonące tajemniczym ogniem. Niby paw rozpostarł przed królową Szeby cały przepych swojej mądrości, zbytku i wykwintu. Gawędził z nią godzinami o wszystkim, o co go tylko pytała, i udzielał jej cennych rad w sprawach sztuki rządzenia