kawą. Nie chciało mu się pić tej lury, ale chlipał, ze względu na dziewczynę. Podczas gdy ona mówiła, on podświadomie uczuwał jakąś przynależność jej do siebie. Dlatego może, że widział ją rano nagą - znał ją.<br>- Co pan tak na mnie gały wybałuszył?<br>- Tak sobie - patrzę.<br>- Bo jeszcze pan oko złamie - haha... ha.<br>W pokoju zabrzmiał bas Zygmunta. Lucjan wstał i przeprosił ją. Roześmiała się głupawo. Nie rozumiała jego grzeczności, nie była do tego przyzwyczajona, myślała, że kpi sobie z niej. &lt;page nr=53&gt; <br>- No, pijaku, wyspałeś się? Jak się czujesz?<br>- Bardzo źle - odpowiedział Lucjan. - Boli mnie głowa i w gębie czuję niesmak. Na zdrowie