Mama, do której należałam jedynie i niepodzielnie - bo tatuś był mną znacznie mniej zainteresowany, co mamusia dawała mi często do zrozumienia - chciała wychować mnie bardzo higienicznie i nowocześnie: biegałam po babcinym ogródku goluteńka, jak mnie Pan Bóg stworzył, a wcześniej jeszcze ponoć wystawiana bywałam w wózeczku na mróz, zatem skutki hartowania nie dały długo na siebie czekać. Najpierw rozchorowałam się na uszy, potem na nerki i w rezultacie dwie trzecie dzieciństwa przeleżałam w łóżku, dzięki czemu wcześ-nie zrozumiałam, czym jest ból. Kuzynkowie wyśmiewali mnie, bo kiedy wracałam do wspólnych zabaw, płakałam nad cierpieniem zadawanym przez dzieci łamanej gałązce i przewracanemu