Dasein. Gdy jednak staniemy na płaszczyźnie aksjologii, okaże się, że Heidegger jest jego antytezą. Po odkryciu wolności, które zrobił on wraz z Heglem, ogarnęła Heideggera rozpacz, a nie entuzjazm. Wolność jest faktem tragicznym. Widzi to wyraźnie: jest nicością, która "&lt;orig&gt;nicestwi&lt;/&gt;". Sartre pójdzie tą samą ścieżką i wyrazi całą prawdę po heglowsku: wolność jest nicością, która będąc naszym dnem, jest racją każdej negacji, z którą przychodzimy do świata. I jak dzisiaj rzeczy i ludzie padają ofiarą naszej negacji, tak samo ja sam padnę kiedyś jej ofiarą. W ten sposób wolność została włączona w bezpośredni krąg aksjologiczny wytwarzany przez ludzkie odczuwanie śmierci.<br><br>&lt;tit1&gt;CO