wielkiego wybuchu wskazują na możliwość utworzenia dalszych ciężkich jąder na drodze wychwytu neutronów i możliwość kompletnej syntezy wszystkich pierwiastków w czasie krótszym od jednej godziny. Z drugiej strony istnieją podstawy do twierdzenia, że opisany proces prowadzi do utworzenia jąder nie cięższych od helu. Wtedy ok. 25% eksplodującej materii przeszłoby w hel, reszta byłaby wodorem.<br> Wielkim triumfem tej teorii była jej zgodność z obserwacją zjawiska przesunięcia ku czerwieni widm odległych galaktyk, które interpretuje się efektem Dopplera. Pozwala to obliczyć szybkość ucieczki galaktyk, czyli rozszerzania się wszechświata. Przy przyjęciu tej szybkości za stałą czas ucieczki obliczono na ((...)) lat.<br> Jednak najważniejszym dowodem wielkiego wybuchu