fundamenty starej osady i wznosił nowe, ogromne budowle, wzywając majstrów z dalekich krain. Najsławniejszym z nich był mistrz Ecelino ze słonecznej, słodkiej Francji. Jemu to powierzono budowę Mariackiego kościoła. <br>Kiedy przypłynął okrętem ze swej ojczyzny do Gdańska, rycerz Henryk przyjął go w nadmotławskim zamczysku. Siedząc w rzeźbionym krześle pod swoją herbową tarczą z rudym jastrzębiem, tak powiedział do przybysza:<br>- Wezwałem cię, byś wzniósł w tym mieście kościół farny. Wiem, że są w twoim kraju wielkie katedry, widziałem też ogromną świątynię Św. Zofii w dalekim Bizancjum. Pamiętaj, by gdańska fara zaćmiła tamte ogromem. Nie zabraknie ci złota ani robotników. Dość mamy tu