Kręcił głową. - Nie rozumiem, skąd możesz mieć tę pewność...<br>- Powiedz, że się myliłam co do Muchobójcy.<br>Wzruszył ramionami.<br>- Nie wiem. Może i miałaś rację. Czego to dowodzi?<br>- Tego, że ty się nie zmieniłeś, a ja tak. W tobie wciąż żyje ten nastoletni miłośnik science fiction. Nie dostrzegasz rutyny. Nie dostrzegasz hipokryzji Claymore'a. Wciąż żyjesz we własnym ziszczonym marzeniu; od siedmiu lat. Od momentu, kiedy cię poznałam na Gilgameszu, czas dla ciebie stanął. A ja mam już inne marzenia. Myślałam, że małżeństwo zdoła cię wytrącić z tego snu - ale nie. Powoli zmienia się on dla mnie w koszmar. <br>- Czy ja naprawdę jestem