trafić do nas.<br> - Doskonale, tatusiu. Przyjdę tam do was.<br> Zaledwie drzwi się za ojcem zamknęły, Tomek jednym susem wskoczył na<br>łóżko; z największą ostrożnością zdjął sztucer z wieszaka. W skupieniu<br>oglądał lśniącą broń. Wyraz niepokoju ukazał się na jego twarzy. Tak<br>był zajęty, że nawet nie usłyszał wejścia bosmana.<br> - Ho, ho! Widzę, że zafundowałeś sobie piękną broń na wyprawę -<br>odezwał się bosman Nowicki.<br> Tomek drgnął przestraszony i omal nie upuścił sztucera.<br> - Nie słyszałem, jak pan wchodził do kabiny - usprawiedliwił się,<br>zmieszany widokiem marynarza.<br> - Nie masz się czego wstydzić, braciszku - powiedział ze śmiechem<br>bosman. - Potrafię podejść nawet do śpiącego lwa nie zwracając