przed obliczem tungina (in mallo ante tunginum). Charakterystyczna jest pod tym względem glosa malberska w tytule XLVI: rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczących uprawnienia obcego do spadku ma nastąpić "albo przed królem, albo na walnym publicznym wiecu, to jest w mowie mallobergu: przed theodanem albo tunginem" (ante regem aut in mallo publico legitimo, hoc est in mallobergo ante theoda aut thungino)58. Wyraz thieodans to jedno ze starogermańskich określeń króla, tungin zaś występuje w tej glosie jako synonim lub osobowy symbol walnego wiecu7.<br>Wspólnota wiecowa, której głową był tungin, miała także wymiar terytorialny. Każdy wolny Frank musiał przecież wiedzieć, gdzie jest jego miejsce wiecowe