różni ich tylko kwestia adopcji. Zapatero ją dopuszcza, a ludowcy nie. Ale i oni od dawna otwarcie kokietowali środowiska gejowskie. Jeszcze za rządów José Marii Aznara zalegalizowano związki homoseksualne w Nawarze i Walencji - prowincjach rządzonych przez Partię Ludową. Prawicowy rząd zdecydował też nie zapobiegać pierwszej adop-cji dziecka przez parę homoseksualną. <br><br>Wszystko to dość jednoznacznie pokazuje, że - wbrew opiniom niektórych katolickich komentatorów - Zapatero nie jest ideologicznym szaleńcem, któremu władza wpadła w ręce przypadkiem i którego nie popiera nikt poza partyjnymi towarzyszami. Przeciwnie, Hiszpanie nie tylko mu ufają, lecz także podzielają sporą część jego poglądów. Katolicyzm - jeszcze kilkanaście lat temu istotny element