i kościelnych.<br> Informacje bibliograficzne przekazane przez Michała Hieronima Juszyńskiego w 1795 r. i Tadeusza Czackiego w 1798 r. nie były wystarczające i Linde podjął własne prace bibliograficzne, które miały pomóc w gromadzeniu księgozbioru Ossolińskiego. W ten sposób około 1800 r. powstał dwudziestodwutomowy zbiór zapisów bibliograficznych (Bibliotheca Polona) książek posiadanych przez hrabiego lub przez niego poszukiwanych. Każdą notatkę bibliograficzną Linde opatrzył informacją o źródle, z którego zaczerpnął pierwszą wiadomość o dziele, zanim mógł je opisać z autopsji. Zapisy dopełnił uwagami o stanie zachowania poszczególnych książek i liczbie posiadanych egzemplarzy. Taki sposób opracowania wykluczał możliwość wykorzystania rękopisu poza biblioteką Ossolińskiego, którego księgozbiór bardzo