rozpad steroidu i nasilają wiązanie z receptorem komórkowym. Dołączenie fluoru w pozycji C-9 wybitnie potęguje skuteczność biologiczną steroidów, ale bardzo nasila kataboliczny wpływ na białka.<br>Ostatnio podjęto udane próby zwiększenia aktywności biologicznej glikokortykosteroidów przez odpowiednią ich estryfikację. Uzyskano w ten sposób m.in. budezonid do leczenia wziewnego i maślan hydrokortyzonu, wykorzystywany w dermatologii. Zdolność do wiązania z receptorem mineralokortykoidowym wykazują wszystkie syntetyczne glikokortykosteroidy, jednak większość z nich w tak słabym stopniu, że nie ma to istotnego znaczenia klinicznego. Przyjmując stosunek aktywności mineralokortykosteroidowej do glikokortykosteroidowej kortyzolu jako równy 1,0 oceniono, że dla prednizonu wskaźnik ten wynosi 0,76, dla betametazonu