i kierownikom poszczególnych zakładów, aby zwiększali produkcję wyrobu, gdy jego cena przekracza koszt krańcowy i zmniejszali ją, gdy cena spada poniżej kosztu krańcowego. Lecz co z tym mają począć ci, pod adresem których ten postulat w formie nakazu jest skierowany? Większość z nich nigdy nie słyszała o koszcie krańcowym; można ich tego oczywiście uczyć. Trudniej jednak byłoby w formie instrukcji pouczać, co uznać za koszt krańcowy i jak go konkretnie mierzyć, aby mogli podejmować decyzje "na krańcach". Po drugie, w jaki sposób może CUP nakaz w praktyce narzucić? Aby wyegzekwować taki przymus, CUP musiałby badać szczegółowo strukturę kosztów w rachunkowości poszczególnych zakładów