Typ tekstu: Książka
Autor: Dzik Jerzy
Tytuł: Dzieje życia na ziemi
Rok: 2003
się do odżywiania oskorupionymi mięczakami. Wymarły bezpotomnie w końcu triasu, kiedy osiągnęły już bardzo dziwaczną postać, okryte od grzbietu dwuczęściową litą skorupą, z bezzębną czaszką (poza "guzikami" na podniebieniu i w żuchwie) i wąskimi płetwami.
Ichtiozaury Przeciwny bieg przybrała natomiast ewolucja triasowych ichtiozaurów - od zębów guzikowatych do ostrych. Najprymitywniejszy znany ichtiozaur Grippia z wczesnego triasu Spitsbergenu miał tępe, niskie tylne zęby.
Inne wczesnotriasowe ichtiozaury (np. chiński Chaohuanosaurus) przy bardziej zawansowanej budowie głowy zachowały prymitywną budowę płetw i cienki jaszczurczy ogon.
Nie jest jasne, czy ichtiozaury miały cokolwiek wspólnego z poprzednio omawianymi grupami morskich gadów. Sposób ich lokomocji był zresztą zupełnie odmienny
się do odżywiania oskorupionymi mięczakami. Wymarły bezpotomnie w końcu triasu, kiedy osiągnęły już bardzo dziwaczną postać, okryte od grzbietu dwuczęściową litą skorupą, z bezzębną czaszką (poza "guzikami" na podniebieniu i w żuchwie) i wąskimi płetwami.<br>Ichtiozaury Przeciwny bieg przybrała natomiast ewolucja triasowych ichtiozaurów - od zębów guzikowatych do ostrych. Najprymitywniejszy znany ichtiozaur Grippia z wczesnego triasu Spitsbergenu miał tępe, niskie tylne zęby.<br>Inne wczesnotriasowe ichtiozaury (np. chiński Chaohuanosaurus) przy bardziej zawansowanej budowie głowy zachowały prymitywną budowę płetw i cienki jaszczurczy ogon.<br>Nie jest jasne, czy ichtiozaury miały cokolwiek wspólnego z poprzednio omawianymi grupami morskich gadów. Sposób ich lokomocji był zresztą zupełnie odmienny
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego