w Uniwersytecie Wileńskim. Szczególnie trudne były dla niego lata 1820-1830. Był wówczas ograniczany w swych uprawnieniach i odsuwany w awansach, co powodowało w nim poczucie zagrożenia i krzywdy. W październiku 1826 r. zwrócił się do Mikołaja I, jako swego władcy, ze skargą, że od 1820 r. &#132;systematycznie, stopniami idąc, cały mój wpływ odebrano, jakikolwiek miałem w rozmaitych moich urzędowaniach". Car załatwienie tej sprawy odłożył do czasu swego pobytu w Warszawie.<br> W dniu 28 grudnia 1813 kolegium Zboru Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie wybrało Lindego na swego prezesa. Urząd ten pełnił do 20 października 1819. W tym czasie ośmiotysięczna społeczność luteran