Chłop przełknął nerwowo ślinę. <br>- Co ja mogę mówić za innych - powiedział. <br>Tadeusz wyjął z raportówki papier. <br>- Widzi pan, co ja tu mam? To jest zeznanie pana kumpla, Wacława Wesołka na temat: kto go postrzelił i w jakich okolicznościach. Znajdę u siebie zwierzę we wnyku po upływie terminu, jaki wam dałem, idę z tym papierem do prokuratora. <br> Tadeusz na pewno nie był przez miejscowych kochany. Zastanawiała się, co ma teraz robić. Przede wszystkim musi się zobaczyć z Tadeuszem. Ale to właśnie okazało się niemożliwe. Nie dopuszczono jej do niego. Kiedy wreszcie udało jej się po paru dniach dotrzeć do prokuratora, który wydał nakaz