Ten rodzaj nihilizmu odnosi się do krytyki filozofii idealistycznej <br>przeprowadzonej przez niektórych myślicieli teistycznych, którzy pod względem <br>teoriopoznawczym byli realistami. Na przykład F. H. Jacobi krytykował <br>Fichtego za to, iż ten "urzeczywistnia zamysł jednolitej filozofii za cenę <br>refleksyjnego unicestwienia wszystkich rzeczy w pojęciowej konstrukcji Ja <br>absolutnego". Według T. Kruga konsekwentny idealista "z konieczności <br>zaczyna od nihilizmu, przez co nie jest w stanie dotrzeć do jakiegoś 'czegoś'". <br>&lt;page nr=281&gt;<br>Według Hegla nierozwiązane zadanie nihilizmu polega na poznaniu <br>'nicości absolutnej'. W systemie Hegla, stanowiącym dla późnego idealizmu <br>wyraz logicznego panteizmu, zaprzeczenie Boga jako osobowego bytu <br>transcendentnego jest związane z podniesieniem idei logicznej do rangi <br>boskości