nie zdaje sobie sprawy z tego, iż oprócz uwzględnionych przez niego działań ma jeszcze do dyspozycji inne możliwości. Bywa zresztą i odwrotnie: działanie zaliczane przez decydenta do zbioru A okazuje się niewykonalne. Wszelkie niemal warianty teorii podejmowania decyzji zakładają, iż decydent trafnie dokonał wyodrębnienia zbioru A . Założenie takie jest, oczywiście, idealizacją, ułatwiającą badanie formalnych aspektów podejmowania decyzji. Analogiczne założenie przyjmuje się w odniesieniu do innych czynników określających problem wyboru (stanów rzeczy oraz charakterystyki możliwych skutków; będzie o nich mowa poniżej).<br> Można też ująć tę sprawę inaczej. Teoria decyzji - w tej wersji, jaka tu zostanie przyjęta - nie interesuje się w ogóle pytaniem