że stosowane w praktyce instrumentarium teoretyczne powinno być za każdym razem relatywizowane do konkretnej sytuacji. Zakłada się więc, że nie ma rozwiązań uniwersalnych, odpowiadających w pełni przypadkom rzeczywistym. Dzieje się tak dlatego, że organizacje są systemami złożonymi, probabilistycznymi, spójnymi, o nieograniczonych zbiorach sprzężeń wewnętrznych i zewnętrznych. Nie ma zatem sytuacji identycznych i powtarzalnych, w których można wprost zastosować znane standardy rozwiązań. Dopiero analiza konkretnej sytuacji daje możliwość doboru adekwatnych modeli, metod czy rozwiązań oraz pozwala na określenie ich jednorazowej skuteczności.<br>W ramach wymienionych szkół naukowych systematycznie rozwijała się teoria zarządzania organizacjami. Jeden z kierunków tego rozwoju dotyczy metod zarządzania, akcentujących wybrane