idei i ideologów prawicy, świadczy o tym, że spełnia ono funkcję nazwania czegoś, na co brakowało odpowiedniego słowa. Istniała bowiem potrzeba nazwania jakoś tych wszystkich nurtów ideowych i politycznych lat 1918-1932 w Niemczech, które były w opozycji (mniej lub bardziej radykalnej) do systemu Republiki Weimarskiej i panującej wówczas oficjalnej ideologii nie będąc równocześnie tożsame z drugą obok komunistów zasadniczą siłą polityczną dążącą do likwidacji Republiki Weimarskiej czyli narodowymi socjalistami. Konserwatywna Rewolucja nie będąc żadną jednolitą, zastygłą ideologią o wyraźnie zaznaczonych granicach, lecz powikłanym i wielokształtnym tworem o skomplikowanej topografii, zajmuje obszar pomiędzy oficjalnym Weimarem, narodowymi socjalistami i komunistami. Łączy ona