na zawsze stereotypowy sąd o statycznej harmonii Herbertowskiego świata. Demaskuje - to z kolei odmienne od utrwalonych, poetyckie spojrzenie na rzeczy, zdarzenia i słowa. Barańczak wymienia aż sześć takich różnych "spojrzeń", za pomocą których (niczym perspektywy w malarstwie) Zbigniew Herbert "balansuje między organizacją poetycką a przejrzystością znaczeniową, między idiomem konwencjonalnym a idiomem potocznym" <page nr=75>. Rozważania te podważają rozpowszechnione przekonanie o "dosłowności", "prostocie" i "przejrzystości" języka poetyckiego Zbigniewa Herberta. Wedle Barańczaka autor "Raportu z oblężonego Miasta" posługuje się takim idiomem poetyckim, dla którego najbardziej charakterystyczna jest równowaga pełna napięć i kontrastów, zarówno w sferze znaczeniowej, jak i stylistycznej. Tezę tę uzupełniają wirtuozowskie analizy ironii