błota. Spolerowana miedź wysunęła się z dłoni. Cichutko chlupnęła szemrząca wokół piersi woda. Długo szukał nurkując, grzebał palcami w tłustym szlamie, zalegającym dno. Zdjął obuwie i starał się palcami nóg wymacać drogocenny przedmiot. Skowyczał z rozpaczy i bił się pięścią w czoło: "Żeby też na sznurku nie uwiązać, co za idiota.<br>Po godzinie, a może i więcej czasu minęło, doszedł do wniosku, że wszelkie poszukiwania będą bezowocne. Kompas zakopał najwidoczniej w mule kanałowym grzebiąc rozpaczliwie palcami rąk i nóg.<br>Oparł się o ścianę i długo ważył decyzję. Poszedł drogą powrotną. Powitał krążek jaśniejszej czerni nad głową, jak dom rodzinny. Przez otwór