hermetyzmu. Nieco inaczej wyglądała sprawa Giordana Bruna, którego tezy<br>tak silnie rozjątrzyły autorytety kościelne. Wydaje się jednak, że<br>filozofia Nolańczyka mogła robić na sędziach znacznie lepsze wrażenie<br>niż jego krnąbrny upór i wielokrotne sprzeniewierzanie się składanym<br>przyrzeczeniom. Akta i protokoły sprawy Giordana przedstawiają<br>przewlekłą i ryzykowną grę niepokornego eks-dominikanina, igrającego z<br>ogniem. Ale także poza Kościołem - i przede wszystkim poza nim -<br>została zainicjowana wielka fala neohermetyzmu. Zarówno w krajach<br>katolickich, jak i protestanckich powstają niezliczone szkoły teozofów,<br>okultystów i magów, którzy deklarują twórczą kontynuację hermetycznego<br>ezoteryzmu.<br> Przedstawienie tego dziejowego galimatiasu myśli duchowej, choćby<br>tylko w szkicowym zarysie, nie mieści się