pisarzem renesansowym. Wszelkie formuły o "ojcu literatury polskiej" są tylko efektownymi metaforami na jubileuszowy użytek.<br>Natomiast stosunkowo łatwo jest wyznaczyć początki poezji humanistycznej w języku łacińskim. Można bowiem za kryterium przełomu przyjąć bardziej widoczne i konwencjonalne reguły sztuki wierszopisarskiej.<br>Ponieważ już w potocznej łacinie III-IV w. zaczęły zanikać różnice iloczasu, rozluźnieniu uległ metryczny system wiersza, coraz trudniej było systemem tym bezbłędnie się posługiwać. Pojawił się system nowy, na który złożyły się trzy reguły: izosylabizm, unormowany rozkład akcentu i rym.<br>Wiersza stopowego przecież nie zaniedbano, tyle że o budowie stóp coraz częściej decydowała nie długość sylab, lecz miejsce przycisku. Z czasem