większość eksponatów. Fragmenty odnoszące się do starożytności i średniowiecza bazowały na materiale planszowym i fotograficznym. I tutaj jednak w dniu otwarcia wystawy można było zobaczyć eksponat tak cenny, jak słynne asrolabium arabskie z 1054 r. ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Duża liczebność zegarów słonecznych datowanych na wieki XVI-XVIII, dobrze ilustrowała bogaty rozwój gnomoniki w tych okresach czasu. Zwiedzający mogli kolejno zobaczyć zegary słoneczne nieprzenośne - poziome i pionowe, równikowe, liczne zegary przenośne i noszone. Różnorodności typów prezentowanych zegarów towarzyszyła tutaj różnorodność kształtów, wymiarów i materiałów, z których zostały wykonane. Najstarszym w omawianej grupie, był zegar słoneczny wykonany przez Erazma Habermela (XVI