z pełnymi portfelami wrócą w rodzinne strony. Założenie to jest jednak błędne, gdyż nie uwzględnia doświadczeń z przeszłości ani współczesnych trendów wynikających z globalizacji gospodarki. Gdy przedstawiciele rządu Niemiec zapoznali członków Komisji Europejskiej z planem Schrödera, brukselscy urzędnicy nie zareagowali. Zezwolenia na pracę dla osób spoza Unii Europejskiej oraz polityka imigracyjna są uznane za sprawy wewnętrzne krajów członkowskich.<br>Polityka imigracyjna Francji i Wielkiej Brytanii wynika z ich kolonialnej przeszłości. W Anglii o dwu- lub czteroletnią zgodę na pracę (z możliwością przedłużenia pobytu) mogą się ubiegać przede wszystkim osoby młode z krajów Commonwealthu oraz państw osiedleńczych (jak Kanada, Nowa Zelandia czy Australia