charakterystyczny bąbel. Kiedy wiemy już, co nas uczula, w miarę możliwości powinniśmy wyeliminować ten czynnik z otoczenia np. wymienić pościel z pierza na bawełnianą, unikać kontaktu z uczulającymi zwierzętami. W przypadku alergii na pyłki odizolowanie od alergenu jest prawie niemożliwe. Niemożność uniknięcia alergenu snowi jedno z podstawowych wskazań do zastosowania immunoterapii. Polega ona n podskórnym, podjęzykowym lub donosowym podawaniu alergenu we wzrastających odpowiednio dobrnych dawkach. Ten rodzaj terapii może być prowadzony tylko przez specjalistę lergolog. Chory pacjent sam jednak może śledzić komunikaty tzw. monitoringu pyłkowego o stężeniu pyłków w powietrzu. Pomocnicze okazać się może noszenie okularów, stosowanie właściwej diety, częste mycie