piszą szybciej (czyli improwizują, a także nie czekają, aż się temat "ucukruje"), szybciej odnoszą sukces (jak Byron, który w jeden dzień został sławnym człowiekiem), szybciej trafiają do odbiorcy (dlatego poezja staje się czynem), marzą wreszcie poeci, by szybko zdobyć miłość, władzę i pieniądze - w sposób naturalny lub nadnaturalny. Wygląda to imponująco, niemniej odpowiedź, skąd się ta szybkość w romantyzmie wzięła, znajdziemy w każdej historii literatury, uwzględniającej tzw. "tło społeczno-historyczne" epoki. Pragnienie szybkiej zmiany wynika z uświadomienia sobie swojego położenia (gorszego w porównaniu z innymi), ta świadomość z kolei jest rezultatem szybszego obiegu informacji, a więc rozwoju cywilizacyjnego. Stąd też zaostrzenie