mi nie wierzy" - roześmiała się, "wierzę, mój drugi pokój jest podobny, potem pani pokażę". Basia popijając kawę opowiadała o obrazie, który się jej podobał, widziała go na wystawie malarskiej w Iks, było to płótno z nagą dziewczyną o sennych oczach, dziewczyna trzyma klatkę z uwięzionym księżycem; zorientowałem się z dalszych impresji na temat wystawy, że Basi podobają się przede wszystkim obrazy o kosmetycznej, rzekłbym, poetyczności, uładzone i odwołujące się do poobiedniej melancholii widzów. Poniósł temat dziewczynę, tętniły określenia specjalistyczne, w których lubują się autorzy felietonów o sztuce, określenia w rodzaju "peinture de la matievre... collage... assemblage", i co Basia wypowiedziała takie