techniką bardzo szybką (jak wyżej), albo zwalniając lub stabilizując zachodzące szybkie procesy. Stosując temperaturę ciekłego azotu (77K), a ostatnio ciekłego helu (4,2K) otrzymuje się układy zamrożone, tzw. matryce (np. szkliwa organiczne), w których można używać normalnych (stacjonarnych) metod pomiarowych, jak spektrofotometria, spektroskopia EPR, radioluminescencja i inne. Badania najkrócej żyjących indywiduów, wymagające złożonej i kosztownej techniki pikosekundowej, mogą być prowadzone w odpowiednio niższej temperaturze helowej. Wzrost temperatury matrycy odpowiada przejściu do coraz wolniejszych procesów radiacyjnych w tab. 5.6; odpowiada to użyciu coraz wolniejszej techniki impulsowej (np. mikrosekundowej).<br> Do najnowocześniejszych metod badawczych chemii radiacyjnej należy połączenie techniki impulsowej z techniką niskich