świadomości. Nie chcę moimi książkami zmieniać świata. Mam dość pesymistyczny pogląd na naturę rzeczy i uważam, że świat jest raczej nienaprawialny. A jeżeli ktoś próbuje go energicznie naprawiać, ściąga na nas tylko jeszcze większe kłopoty. Oczywiście nie uważam, że literatura powinna być jakimś intelektualnym gettem. &lt;/&gt;<br><br>&lt;who3&gt;Pana bohaterowie przypominają bandę ogłuszonych informacją rozbitków. Mają jakiś twardy grunt pod nogami, wierzą w coś? &lt;/&gt;<br><br>&lt;who4&gt;- A czy ludzie mają dzisiaj taki twardy grunt? Ja raczej skłonny jestem twierdzić, że żyjemy zanurzeni w nieprzejrzystości, niejednoznaczności i że być może będziemy tak żyć zawsze. Nawet teksty, w których szukamy punktu oparcia, są wieloznaczne. Wystarczy przypomnieć historię Kościoła