na emigracji<br>członkiem Rady<br>Narodowej w Londynie, powołanej do życia przez generała<br>Władysława Sikorskiego, a stanowiącej - jako namiastka Sejmu -<br>ciało opiniodawcze i doradcze.<br>Jest obok dr. Ignacego Schwarzbarda, reprezentanta syjonistów,<br>drugim przedstawicielem ludności żydowskiej w Radzie Narodowej.<br> Znając z autopsji tragizm dnia powszedniego Żydów polskich pod okupacją<br>niemiecką zajmował się informowaniem społeczeństw i rządów<br>zachodnich o dramatycznym położeniu ludności żydowskiej w<br>Polsce. Na podstawie otrzymywanych z okupowanego kraju, za<br>pośrednictwem polskiego podziemia, obszernych<br>raportów i rozpaczliwych apeli zabiegał o pomoc materialną i<br>dyplomatyczną dla<br>niej.<br> Na ręce Zygelbojma nadchodziły co kilka dni apele kierownictwa podziemnego<br>Bundu, który przyjął nazwę Centralnego Komitetu