lub zbierających odpadki i łachmany na miejscowych rogatkach. Wzburzony lekturą pisarz martwił się wrażeniem, jakie mogła wywrzeć ta książczyna, jeśli ktoś przesłał ją cesarzowi na wyspę Św. Heleny - miejsce ostatecznego wygnania. Niepokoje były bezpodstawne - Napoleon od dawna miał dostęp do podobnych paszkwili i zapewne się na nie uodpornił. Wiedział, że inspiracją do ich napisania była walka o prawa do francuskiego tronu, a nie miał zwyczaju obrażać się na armaty wroga. Gdyby ta wydana w 1814 roku książka ukazała się kilkanaście lat wcześniej, mogłaby zostać użyta jako argument na rzecz dynastii Bonapartych. Jej założyciel z niezłym skutkiem kreował się na Boga, ale