to oznaczało, że całą<br>ogromną sferę ludzkiej aktywności uznaje za achrześcijańską. Że<br>chrześcijanin może wypełniać swoje powołanie przez modlitwę, życie<br>rodzinne czy działalność charytatywną, ale nie przez prowadzenie<br>przedsiębiorstwa, świadczenie usług czy jakąkolwiek inną formę<br>działania na wolnym rynku. Możliwe jest też niebezpieczeństwo innego<br>rodzaju: wolny rynek zostanie uznany za instytucję antychrześcijańską -<br>a sporo jest zwolenników tego poglądu - instytucję opartą na egoizmie i<br>żądzy zysku, niszczącą dobro wspólne i międzyludzką solidarność. W<br>takim wypadku prawowierny katolik, wkraczając w sferę wolnorynkowej<br>ekonomii - a w jakimś stopniu dotyczy to każdego człowieka -<br>pozostawałby w wewnętrznym konflikcie lub raczej w poczuciu<br>schizofrenii. Oznaczałoby to zarazem