się pan zastanowi - z zadowoleniem pokiwał głową. Był pewny, że przystanę na jego pro= pozycję.<br>A mnie irytowała pewność siebie pana Kuryłły, jego zarozumialstwo i lekceważący stosunek do mnie. Traktował mnie jak głupca. Miałem go wozić, on zdecydowany był poświęcić się rozwiązywaniu zagadki. W ogóle nie brał w rachubę mojego intelektu.<br>Wiedziałem więc, że powiem mu: "Nie". Ale przyjemność zobaczenia jego zdumionej twarzy odkładałem sobie na później. Wsiadłem do wehikułu i po kilku minutach jazdy przez las zna<br>lazłem się obok kościoła w Jasieniu &lt;page nr=66&gt;.<br>Kościół znajdował się w środku wsi, w pobliżu niedużego placu, gdzie mieściła się gromadzka rada narodowa, poczta