wspomnienia o Warszawie Cóż to za nieznajome miasto.<br>Pisał również wiersze klasycystyczne. Rozmowa z nim zawsze pozostawiała we mnie urokliwe wrażenie. Często zachodził do biura, czy to na krótką pogawędkę, czy też w sprawach związkowo-mieszkaniowych. Był to człowiek z klasą, jaką już dzisiaj widuje się rzadko, nawet wśród znanych intelektualistów.<br>Z panią Marią po kilku rozmowach dogadaliśmy się i co się okazało? Była moją bliską krewną i kazała mi mówić do siebie "ciociu". I tak zostało. Ciocia Maria.<br>Poleciła mi przejść z Julem na "ty", postawiła koniaczek i herbatę, której nie wypiłem, gdyż szklanka wydała mi się nie myta od