osądza, nie wybawia. Kościół, który nie potępia błędów, nie przechowuje darów. To, co cenne, wymaga wyrzeczeń, a to, co najcenniejsze, musi być pieczołowicie chronione. Inaczej świat przechwyci dar z niebios i uczyni z niego to, co świat uczynić musi: należne człowiekowi prawo.<br>&lt;au&gt; Paweł Lisicki&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;intro&gt; Cezary Michalski zauważył, że współczesne elity intelektualne po odrzuceniu chrześcijaństwa coraz powszechniej za fundament cywilizacyjny uznają dziś liberalną wersję prawa naturalnego, która po bliższej analizie ogranicza się właściwie do dwóch postulatów: prawa do życia i prawa do przyjemności. Oto po kilku stuleciach wysiłków myślicieli racjonalistycznych - konstatuje Michalski - okazało się, że tym, co łączy wszystkich ludzi jest zwierzę