grupy".<br><br>b) sytuacja przesunięcia ośrodka decyzji z autorytetu (trener) na uczestników jest dobrą lekcją wolności i odpowiedzialności, przydatną zarówno w dalszym rozwoju zawodowym, jak również w życiu każdej społeczności demokratycznej.<br><br>Powyższe założenia i postulaty czynią możliwą i pożądaną sytuację, w której trener i kotrenerzy nie wchodzą w rolę osoby inicjującej interakcje czy "popychającej pracę grupy do przodu". Ważnym celem jest to, aby grupa w maksymalnym stopniu przejęła kierowanie sobą. Oto jakie konkretne odniesienia trenera i kotrenerów wobec grupy określają metodę niedyrektywną (oczywiście tak jak jest ona rozumiana w tej książce):*<br><br>1. Trener i kotrenerzy starają się nie włączać w interakcje grupowe