i Ostrołęką, postacie Wysockiego, Chłopickiego, Skrzyneckiego czy Platerówny, lub - z drugiej strony - Konstantego i Dybicza, wszystko to obrasta tutaj nowymi nieco znaczeniami jeżeli nawet artystycznie nie przekonującymi, to zjednującymi swą szczerością. Przy tym w powodzi sztampy i patosu przechowały się przeciec rozmaite perełki w rodzaju utworów Augusta von Platana, rzucającego inwektywy na tara - "łotra w koronie", lub wiersze "Polski uchodźca" poety i podróżnika Adelberta von Chamisso, a także romantycznych ballad słynnego austriackiego poety Nikolausa Lenaua. Nie powinien też umknąć w lekturze sugestywny liryk "Do Mickiewicza" Ludwiga Uhlanda (powstały w 1833 r.), czy "Niech żyją Polacy (Noc noworoczna 1835)" wielkiego Friedricha Christiana