co powoduje, że układy poziomów oscylacyjnych w obu jamach zaburzają się wzajemnie. Zamiast par zdegenerowanych poziomów mamy więc w rzeczywistości poziomy nieco rozszczepione, odległe (jak łatwo obliczyć, posługując się rachunkiem zaburzeń) o &lt;gap&gt;. Opisują je kombinacje liniowe funkcji odpowiadających oscylacjom w jednej lub drugiej jamie potencjału: &lt;gap&gt;.<br>Efekt ten nosi nazwę podwojenia inwersyjnego (rys. 4.19). Zauważmy, że poziom v=1 jest znacznie bardziej rozszczepiony niż poziom v=0, gdyż związane z nim funkcje falowe &lt;gap&gt; łatwiej przenikają przez węższą w tym miejscu barierę, co prowadzi do większej wartości całki &lt;gap&gt;. Ponieważ funkcje falowe &lt;gap&gt; są odpowiednio parzyste lub nieparzyste przy inwersji cząsteczki, możliwe są przejścia