izraelskich nad ich przeciwnikami, zapewne, jak by to można przypuszczać na podstawie Księgi Sędziów (6, 23-25), podczas uroczystości sławiącej chwałę zwycięskiego oręża. Pieśń ta jest perłą starohebrajskiej poezji i świadczy o wysokim stopniu jej rozwoju. Wskazuje zarazem, że poezja już wówczas miała za sobą długi okres rozwojowy.<br>Poemat rozpoczyna inwokacja wzywająca do wysławiania Jahwe (Sdz 5, 2-3). Dalej następuje opis pojawienia się Jahwe, który zjawił się, aby pomóc plemionom izraelskim. Kiedy zaś Jahwe zstępował ze swej siedziby na Synaju, ,,ziemia drżała, a chmury niebios spływały wodą" (5, 4-5). Na uwagę zasługuje tu fakt, że w poematach ugaryckich z