barycznych. Przyjęcie stałej różnicy ciśnienia między izobarami umożliwia i ułatwia ocenę zależności między poziomym gradientem ciśnienia i prędkością wiatru. Rozpoznanie przebiegu izobar umożliwiają dane o wielkości ciśnienia, umieszczone w miejscach położenia stacji synoptycznych na mapie, oraz przyjęcie założenia, że ciśnienie między stacjami zmienia się liniowo, które uzasadnia uwzględnienie przy wykreślaniu izobar reguł interpolacji liniowej.<br> Przy wykreślaniu izobar musi być uwzględniony związek zachodzący między ich przebiegiem i kierunkiem wiatru wynikający z reguły Buys-Ballota oraz związek zachodzący między zagęszczeniem izobar i prędkością wiatru. Prócz tego izobary nie mogą przecinać się, stykać lub rozdwajać, powinny być liniami o łagodnie zmieniającej się krzywiźnie. Wyraźniejsze