wydawniczy spowodowały konieczność szkolenia kadr nowych redaktorów.<br>Kształtowanie się teorii i praktyki redagowania szło w trzech kierunkach:<br>- ukształtowanie językowo-stylistycznych aspektów pracy redaktora;<br>- uogólnienie doświadczeń redagowania;<br>- teoretyczne uzasadnienie procesu redakcyjnego na podstawie dyscyplin księgoznawczych oraz dziedzin pokrewnych: logiki, statystyki, psychologii, pedagogiki, teorii informacji &lt;page nr=142&gt;.<br>Autor rozpatruje każdy z aspektów, podkreślając wagę językowo-stylistycznej pracy redaktora. Aktywne poznanie języka rosyjskiego, problemy praktycznej stylistyki wystąpiły w latach 30-tych. Prace te są związane z wcześniejszą działalnością K. I. Bylińskiego, który sformułował podstawy literackiego redagowania i zwrócił uwagę na konieczność związku między stylem a rodzajem literackim &lt;page nr=143&gt;.<br>W tych artykułach, które Sikorski poświęca sprawom edytorskim i