od czasów grecko-rzymskiej starożytności bardzo bogatym i urozmaiconym repertuarem środków ekspresji, opartego zaś &#150; jak wiadomo &#150; na znanej i niezwykle użytecznej w przypadku Koźmiana zasadzie: &#132;laus est expositio et amplificatio bonorum". Wreszcie, wymowę Koźmianowych wierszy odczytywać trzeba też przez pryzmat obowiązującej podówczas w oficjalnych wystąpieniach publicznych konwencji językowo-stylistycznej.<br> Patos, emfazę, hiperbolę, rozbudowany aparat mitologiczny i historyczny jako główne tworzywo panegirycznych konceptów, liczne personifikacje pojęć abstrakcyjnych oraz nagminnie stosowane eksklamacje, a wraz z całym tym klasycystycznym rynsztunkiem poetyckim dworską czołobitność i różne odcienie deifikacji głównego bohatera, znalazł również Koźmian w wysokiej odzie francuskiej Pompignana, Lebruna, Jean Baptiste Rousseau